معرفی سختی گیر دیگ بخار و انواع آن

آب سخت در حالت طبیعی می‌تواند رسوب ایجاد کند، هنگامی‌که گرم می‌شود، لایه‌ای رسوبی از خود به‌جا خواهد گذاشت و در دیگ بخار باعث افت کیفیت و یا خرابی خواهد بود. این رسوب و دیگر ناخالصی‌ها در درون لوله‌ها، شیرها و پمپ‌ها جمع شده و مانعی در مسیر جریان سیال ایجاد می‌نماید و میزان اتلاف انرژی و هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. به همین جهت باید آب را سختی زدایی یا سختی گیری نمود.

روش‌های متنوعی جهت سختی گیری آب وجود دارد که بسته به شرایط، یکی از این روش‌ها انتخاب می‌شود. در حال حاضر نه روش برای سختی گیری آب در تمامی کاربردها از صنعتی برای دیگ بخار و دیگ اب گرم وجود دارد که این نه روش به چهار دسته کلی سختی گیر مکانیکی، پالایه‌های آب، سختی گیر فیزیکی و سختی گیر شیمیایی تقسیم می‌شود. در این مقاله سختی گیر را به‌طور خلاصه برای شما شرح خواهیم داد همراه بخار شعله خراسان باشید.

سختی گیر چیست؟

سختی گیر رزینی از رایج‌ترین روش سختی گیری آب است. برخلاف سختی گیر مغناطیسی، سختی گیر شیمیایی و سختی گیر فیزیکی که سختی را از آب نمی‌زدایند و از آن به‌عنوان نرم‌کننده استفاده می‌شود و جهت جلوگیری از ته‌نشینی رسوبات است و به‌محض وارد شدن شوک به محلول آب و املاح آن سختی دوباره برمی‌گردد، سختی گیر رزینی به‌منظور حذف یون‌های سخت آب مورداستفاده قرار می‌گیرد.

سازوکار سختی گیر رزینی تبادل یونی است. همانند شکل زیر، یون‌های کلسیم و منیزیم که عامل اصلی سختی آب هستند، با یون‌های سدیم جایگزین می‌شوند و سختی آب حذف می‌شود. در سختی گیر رزینی اگر از شیرهای سولوییدولو به‌جای شیرهای اتوماتیک استفاده شود، نیازی به جریان برق ندارند و این مسئله باعث می‌شود که سختی گیر رزینی در هر شرایطی پیاده‌سازی شوند.

سختی گیر رزینی

 سختی گیر رزین علاوه بر حجم یا دبی آب عبوری باید به مقدار سختی آب مورداستفاده توجه نمود. سختی گیر های رزینی به دلیل انجام تبادل یونی و جایگزینی یون‌های کلسیم و منیزیم موجود در آب با یون‌های محلول سدیم ازنظر عملکرد نسبت به رسوب‌زداهای مغناطیسی، الکترونیک و آلتراسونیک که املاح را صرفاً در آب معلق نگه می‌دارند مطمئن‌ترند. ولی از طرف دیگر سختی گیرهای رزینی علاوه بر جاگیر بودن، نیازمند عملیات دائمی و منظم بک واش و احیاء رزین است.

رسوب زادی مغناطیسی

کلیه رسوب‌زداهای مغناطیسی روی لوله ورودی آب به دستگاه‌هایی مانند دیگ بخار، چیلر ، برج خنک‌کننده ، مبدل‌های حرارتی ، منابع کویلی  و…متصل می‌شوند. این نوع بدون نیاز به اتصال به جریان برق می‌توانند سختی‌های موجود در آب در حال گذر از همان نقطه از لوله را به حالت معلق درآورند. ولی ممکن است رسوبات در طول مسیر و برخورد با زانو مسیر مجدداً ته‌نشین شده و ایجاد رسوب نمایند.

سختی گیر الکترونیکی

رسوب‌زدا الکترونیکی از مجموعه سختی گیر های فیزیکی بوده. یک سیم‌پیچ القایی که به دور لوله تنیده شده است به دلیل خطای زیادی که دارند استفاده آن ریسک بالایی دارد. این خطا به‌قدری هست که باوجود تضمین یک‌ساله مرجوعی کالا توسط سازندگان این نوع سختی گیر بازهم صنعتگران ریسک استفاده از سختی گیر الکترونیکی را نمی‌پذیرند.

سختی گیر الکترولیتی

این مدل هم مانند رسوب‌زدا الکترونیکی فیزیکی بوده با این تفاوت که روی و مس به‌عنوان آند و کاتد عمل می‌کنند و میان این دو جریان الکترولیتی برقرارشده و یون‌های فلزی داخل آب را حل می‌کند. در ادامه یون‌های فلزی باعث می‌شوند بار مثبت و رسوبات جدا شوند و دیگر رسوب نگیرد.

سختی گیر شیمیایی

برای شستشوی البسه کاربرد دارند. با عوامل سختی آب ترکیب‌شده و آن را نرم می‌کنند و باعث می‌شوند که کلسیم و منیزیم رسوب کنند و در شستشو دخالتی نداشته باشند. از معایب آن این است که آب را قلیایی کرده و ممکن است به برخی پارچه مانند پوست آسیب بزند.

کلام آخر

کاربرد اصلی رسوب‌زدا یا سختی گیر در صنعت و مصارف خانگی است ازجمله دیگ بخار و دیگ آب گرم، موتورخانه‌ها، سیستم‌های سرمایشی است. در این مقاله به‌طور خلاصه به نحوه کار و انواع سختی گیر پرداختیم. شما می‌توانید با ورود به سایت بخار شعله خراسان مقالات صنعتی را مطالعه کنید و سؤالات خود را با ما به مطرح کنید.